Słownik LM

MAŁY SŁOWNIK LEGIONOWY

ACIES (łac. armia w szyku bojowym) – największe coroczne święto LM dla wszystkich jego członków, obchodzone około 25 marca (uroczystość Zwiastowania NMP). Acies jest odnowieniem przysięgi wierności swej Patronce i wyrazem jedności z Królową Legionu – Maryją. Podczas uroczystości legioniści otrzymują błogosławieństwo na kolejny rok pracy apostolskiej.

ADIUTOR    (łac. pomocnik, popierający) – członek pomocniczy LM wyższego stopnia. Adiutor, poza codziennym odmawianiem modlitw legionowych i Różańca św., wypełnia dodatkowe obowiązki: codziennie uczestniczy we Mszy św. przyjmując Komunię św. i odmawia  Liturgię godzin.

ALOKUCJA (łac. allocutio = przemówienie) – krótki komentarz do czytania duchowego wygłoszony podczas cotygodniowego spotkania legionowego przez opiekuna duchowego, prezydenta lub wyznaczonego legionistę. Ma na celu formację duchową członków LM oraz umocnienie ich w pracy apostolskiej.

ANONIMOWA ZBIÓRKA OFIAR – składka pieniężna przeprowadzana po alokucji podczas każdego spotkania prezydium lub wyższej rady LM. Każdy legionista ma w niej uczestniczyć według swoich możliwości zgodnie z mottem: „Przekazanie tego woreczka nie jest aktem symbolicznym, gdyż działalność Legionu na całym świecie zależy od tego, co jest do niego włożone”.

APOSTOLAT ULICZNY, kontakt uliczny – rodzaj pracy apostolskiej prowadzonej w dużych skupiskach ludzi. Legionista stara się nawiązać bliski kontakt z poszczególnymi osobami i rozmawiać z nimi na tematy wiary. Próby nawiązania kontaktu można podejmować na ulicy, w parku, w barach, w pobliżu stacji kolejowych i autobusowych oraz w innych publicznych miejscach, w których gromadzą się ludzie.

AUKSYLIATOR, członek pomocniczy LM (łac. auxliator = pomocnik) – ten rodzaj członkostwa jest dostępny tym osobom, które nie mogą lub nie chcą podjąć obowiązków członka czynnego. Auksyliator wspiera Legion poprzez ofiarowanie Matce Bożej codziennie odmawianych modlitw legionowych z jedną częścią Różańca świętego

BREWIARZ —>Liturgia godzin.

CONCILIUM LEGIONU MARYI, Concilium Legionis Mariae (łac. concilium = zgromadzenie) – centralna rada Legionu Maryi z siedzibą w Dublinie (Irlandia) przewodząca Legionowi na całym świecie. Członkami jej są osoby pełniące funkcje w radach podporządkowanych bezpośrednio Concilium, członkowie zarządu kurii miasta Dublina (bez przedstawicieli kurii młodzieżowych), prezydenci prezydiów należących, bezpośrednio do Concilium oraz jego korespondenci. Concilium łączy rady legionowe całego świata, ponosi odpowiedzialność za działanie oraz rozwój Legionu w świecie. Jedynie Concilium ma prawo ustanawiać, zmieniać lub znosić reguły, zasady, na których opiera się Legion Maryi.

CZŁONEK AKTYWNY, członek czynny LM – legionista, którego podstawowe obowiązki określa regularne pouczenie. Po 3-miesięcznym okresie próbnym kandydat na legionistę składa  przyrzeczenie legionowe i zostaje formalnie przyjęty w szeregi Legionu Maryi.

CZŁONEK POMOCMCZY LM —> auksyliator

EXPLORATIO DOMINICALIS (łac. exploratio = wywiad, poszukiwanie, domenica = niedziela) – praca apostolska przeprowadzana przez całe prezydium, przynajmniej w jedną niedzielę w roku, w pobliskiej miejscowości, w której widoczne są problemy wiary. Ponieważ dla większości legionistów, przy najlepszej nawet woli, odbycie Peregrinatio pro Christo jest niemożliwe, Exploratio Dominicalis, czyli tzw. „niedzielne poszukiwanie dusz”, umożliwia członkom prezydium podjęcie takiej próby sił. Za przeprowadzenie Exploratio Dominicalis jest odpowiedzialne prezydium.

IKONA LEGIONU wyraża religijnego ducha Legionu Maryi. Zostały na niej przedstawione modlitwy legionowe. Modlitwy wstępne odzwierciedla Duch Święty w postaci gołębicy rozpostartej nad Maryją, zaś łaciński napis na obramowaniu obrazu w formie różańca jest nawiązaniem do kateny*). Maryja Niepokalanie Poczęta, miażdżąca głowę biblijnego węża, stoi pomiędzy dwiema grupami ludzi, dobrych i złych, jako Pośredniczka nas wszystkich. Końcowe modlitwy odzwierciedla u dołu obrazu armia legionistów postępująca w szyku bojowym z Vexillium i proporcem legionowym pod kierownictwem swej Królowej. Obraz Legionu, namalowany przez młodego artystę (twórcę witraży- Huberta McGoldricka) z Dublina jako dar dla Legionu, umieszczony jest na okładce Podręcznika LM i na tesserze.

INCOLA MARIAE (łac. incola = mieszkaniec) – forma ochotniczej pracy na rzecz rozwoju Legionu Maryi. Doświadczony legionista udaje się na 8 miesięcy do miejscowości, gdzie powstaje lub rozwija się Legion i tam poświęca mu swój wolny czas, w wymiarze pięciu wieczorów tygodniowo, utrzymuje się z własnych środków, np. przez podjęcie pracy. Delegująca go rada LM może pokryć jedynie koszty podróży. Ta forma pracy legionowej jest bardzo popularna m.in. w LM na Filipinach.

KARTA PRACY, przydział pracy – przygotowywana jest przez prezydenta prezydium na każde cotygodniowe spotkanie legionowe. Służy ona do zapisywania przydzielonej pracy legionowej członkom aktywnym; jednocześnie jest pomocna przy kontynuowaniu podjętych prac.

KATENA      (łac. catena = łańcuch) – podstawowa modlitwa legionistów, stanowiąca część modlitw tessery; obejmuje Magnificat z antyfonami, wezwaniem i modlitwą. Obowiązkowe codzienne odmawianie kateny jednoczy wszystkich – aktywnych i pomocniczych – legionistów świata, jest ogniwem wiążącym ich z Matką Bożą.

KIEROWNIK DUCHOWY, opiekun duchowy – osoba sprawująca funkcję w prezydium lub w wyższej radzie LM. Zadaniem kierownika duchowego jest formacja duchowa legionistów oraz czuwanie wraz z oficerami nad przestrzeganiem reguł legionowych zawartych w Podręczniku LM. Funkcję tę pełni kapłan, siostra zakonna lub brat zakonny. Na zebraniach legionowych kierownik duchowy wygłasza alokucję.

KOMICJUM (łac. comitium = zgromadzenie) – nadrzędna kuria nadzorująca i opiekująca się kilkoma kuriami. Komicjum stanowią oficerowie podległych prezydiów i kurii. Zakres działania komicjum nie powinien przekraczać granic diecezji, a jego kierownika duchowego wyznacza biskup ordynariusz danej diecezji.

KONGRES LM – spotkanie członków aktywnych organizowane przez jedną z wyższych rad Legionu Maryi, np. komicjum. Celem kongresu, oprócz wspólnej modlitwy, jest omawianie i wyjaśnianie ważnych spraw legionowych. Podczas kongresu wszyscy uczestnicy powinni brać żywy udział w dyskusji. Według ustaleń Concilium, kongres należy organizować co dwa lata. Czas trwania kongresu – co najmniej jeden dzień. Można zaprosić gości spoza terenu rady.

KONTAKT ULICZNY —> Apostolat uliczny.

KORESPONDENT CONCILIUM – członek Concilium Legionu Maryi w Dublinie, który prowadzi regularną korespondencję z radami LM na świecie (w danym kraju albo obszarze). Korespondent otrzymuje protokóły z comiesięcznych zebrań rad i sprawozdania roczne z pracy apostolskiej. Co pewien czas, zgodnie z ustalonym harmonogramem, na zebraniu Concilium przedstawia sprawozdanie z działalności powierzonych jego trosce rad Legionu.

KURIA (łac. curia = zgromadzenie, zarząd) – rada Legionu składająca się z osób pełniących funkcję w podległych prezydiach i w kurii. Spotkania kurii odbywają się raz w miesiącu, a ich porządek dzienny odpowiada na ogół porządkowi dziennemu zebrania prezydium. Zadaniem kurii jest przyjmowanie sprawozdań z działalności prezydiów oraz ich regularne wizytowanie podległych prezydiów, mianowanie oficerów w prezydiach, pomoc w rozwiązywaniu problemów, troska o rozwój duchowy legionistów oraz nadzorowanie przestrzegania reguł LM, planowanie oraz organizacja wspólnych przedsięwzięć (w tym rozwój Legionu na terenie przyporządkowanym kurii).

LEGION MARYI, Legio Mariae (łac. legio = legion) – rzymskokatolicki międzynarodowy ruch apostolski ludzi świeckich, działający za zgodą hierarchii kościelnej. Nazwa pochodzi od legionu rzymskiego. Już św. Klemens, współpracownik św. Pawła, proponował armię rzymską jako model do naśladowania w Kościele. Legion Maryi musi posiadać tę samą sprawność, lecz podniesioną na poziom nadprzyrodzony. Powstał 7 września 1921 roku w Dublinie, w Irlandii, a organizatorem i moderatorem był Sługa Boży Frank Duff.

LEGIONISTA – członek aktywny lub członek pomocniczy LM. Każdy legionista musi należeć do określonego prezydium i wypełniać swoje obowiązki legionowe wynikające z przynależności do Legionu Maryi. Legionistą może zostać każdy katolik uczestniczący w życiu sakramentalnym Kościoła.

LITURGIA GODZIN – ogół modlitw uświęcających poszczególne godziny dnia. Składa się z części stałej i części zmiennej (w zależności od miejsca i czasu), z psalmów, hymnów, wyjątków z Biblii i modlitw. Zaleca się legionistom codzienne odmawianie liturgii godzin. Odmawianie skróconej liturgii godzin (jutrznia, nieszpory, kompleta) należy do obowiązkowych modlitw pretorian i adiutorów.

MAGNIFICAT (łac. wielbi) – pierwsze słowo hymnu Maryi, stanowiące zarazem jego tytuł. Nawiązuje do słów Najświętszej Maryi Panny wypowiedzianych podczas nawiedzenia św. Elżbiety (Łk 1,46-55): „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”. Magnificat jest zawarty w codziennej modlitwie wieczornej Kościoła. Wraz z antyfonami, wezwaniem i modlitwą, stanowi również część podstawowych modlitw legionowych tessery, tzw. katenę.

MARIA ET PATRIA (łac. Maryja i Ojczyzna) – forma legionowej ochotniczej pracy ewangelizacyjnej podejmowanej przez młodzież (16-18 lat). Jest to apostolat młodych wśród ludzi młodych, a także zakładanie prezydiów młodzieżowych (14-16 lat). Powyższa praca organizowana jest przez wyższą radę Legionu Maryi we własnym kraju.

METODA „MISTRZ I UCZEŃ” – metoda praktycznego i systematycznego wprowadzania przez doświadczonego legionistę nowych członków LM w wykonywanie konkretnych zadań legionowych, z jednoczesnym pogłębieniem duchowości poszczególnych członków. „Mistrz (doświadczony legionista) wdraża „ucznia” w praktyczne działanie poprzez własny przykład. Nauka polega na nabywaniu doświadczenia i motywacji do prac apostolskich.

NOTATNIK LEGIONOWY – zeszyt, w którym legionista zapisuje terminy ustalone na zebraniu, przyjętą na dany tydzień pracę i ewentualne uwagi z jej wykonania. (Notatek nie prowadzimy w obecności osoby odwiedzanej). Notatnik jest pomocny przy składaniu sprawozdań z pracy.

OFICER LM – legionista, któremu powierzono sprawowanie funkcji prezydenta, wiceprezydenta, sekretarza lub skarbnika w prezydium lub w radzie Legionu. Oficerowie prezydium są mianowani, w radach wybierani. Oficerowie współpracując ściśle z kierownikiem duchowym, są odpowiedzialni za prace prezydium lub rady. Poza obowiązkami wynikającymi z pełnionej funkcji, podstawowym obowiązkiem każdego oficera jest udzielanie się w zwyczajnej pracy prezydium oraz dawanie pracą i postawą przykładu współlegionistom. Istotnym obowiązkiem każdego oficera jest uczestniczenie w spotkaniach rady LM, której podlega prezydium i przekazanie uzyskanych na spotkaniach informacji
w swoim prezydium.

OFICJUM (łac. officium = nabożeństwo), Liturgia Godzin.

OKRES PRÓBY, czas próbny – czas, w którym kandydat na członka aktywnego zostaje wprowadzony w pracę Legionu. Trwa 3 miesiące, można go przedłużyć o następne trzy. Podejmując decyzję o włączeniu się w działalność Legionu, kandydat przy końcu okresu próbnego składa przyrzeczenie legionowe i staje się członkiem aktywnym prezydium.

OŁTARZYK LEGIONOWY – ołtarzyk, który jest nieodzownym elementem każdego spotkania i każdej uroczystości LM, a także każdej akcji informacyjnej i misyjnej LM. Ołtarzyk stanowią: figurka Maryi Niepokalanej (około 60 cm wysoka), Vexillium, dwa wazoniki ze świeżymi kwiatami oraz dwa lichtarze z płonącymi świecami, ustawione na białym obrusie z wyhaftowanym (czerwonymi nićmi) napisem: Legio Mariae (lub Legion Maryi). Na spotkaniach ołtarzyk musi stanowić całość ze stołem obrad – tak, aby Królowa Legionu była obecna wśród swoich legionistów.

PATRONI LEGIONU (łac. patronus = obrońca, opiekun; w Kościele katolickim tytuł świętego, opiekuna osób, stanów, rzemiosł itp.) – opiekunowie Legionu, do których legioniści zwracają się w swych codziennych modlitwach zawartych w tesserze. Oprócz głównych patronów: Ducha świętego, Jezusa Chrystusa i Maryi, patronami LM są: św. Józef, św. Jan Ewangelista, św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, św. Gabriel Archanioł, św. Michał Archanioł i św. Rafał Archanioł, Aniołowie, św. Jan Chrzciciel, św. Piotr i św. Paweł.

PATRYCJUSZ (łac. patricius = patrycjusz; w starożytnym Rzymie przedstawiciel dziedzicznej arystokracji rodowej) – stowarzyszenie kierowane przez Legion Maryi, przenoszące system LM na sferę religijnego wykształcenia katolików. Na comiesięcznych spotkaniach, poprzez dyskusję, przygotowuje się katolików do mówienia o sprawach wiary i religii katolickiej, a głównym obowiązkiem patrycjuszy jest właśnie czynne uczestniczenie w dyskusji. Każda grupa patrycjuszy musi mieć swego kierownika duchowego. Formy organizowania spotkań patrycjuszy i ich przebieg podaje podręcznik LM.

PEREGRINATIO PRO CHRISTO, PPC (łac. podróżowanie/pielgrzymowanie dla Chrystusa) – dwutygodniowy apostolat grupy legionistów poza granicami własnego kraju, organizowany przez wyższe rady LM (Concilium, Senat). Uczestnicy wyjeżdżają na PPC podczas swego urlopu, pokrywają też koszty wyjazdu. Celem PPC jest umocnienie wiary wśród mieszkańców odwiedzanych miejscowości poprzez apostolat uliczny, wizyty „od drzwi do drzwi”, tworzenie nowych grup legionowych, a także pobudzenie wyobraźni legionistów oraz ich zapału do pracy. PPC ma aspekt misyjny, jest podjęciem nakazu Chrystusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19).

PLAN ZEBRANIA – przygotowywany jest przez prezydenta na cotygodniowe spotkanie prezydium ważna jest data i kolejny numer zebrania). Plan powinien uwzględniać wszystkie sprawy omawiane na spotkaniu a także wszystkie uroczystości, akcje informacyjne LM, itp.

PODRĘCZNIK LEGIONU MARYI – zbiór podstawowych wiadomości, które powinien posiadać i stosować każdy legionista: Obejmuje zagadnienia dotyczące organizacji i duchowości Legionu. Dla legionistów ma wartość katechizmu; przedstawia proste, zwarte ujęcie religii katolickiej, zgodnie z nauką Soboru Watykańskiego II. Zaleca się studiowanie podręcznika na cotygodniowych zebraniach LM. Podręcznik LM, napisany w przeważającej mierze przez Franka Duffa, jest wydawany od 1936 roku w różnych językach świata przez Konsylium, które ma wyłączność do wprowadzania ewentualnych poprawek. Ostatnią poprawioną wersję podręcznika wydano w 1994 roku w języku angielskim.

PRACA APOSTOLSKA, praca ewangelizacyjna – jest istotną pracą legionową, ma dwojaki charakter: (1) ewangelizacja/apostolstwo wśród niewierzących i tych, którzy utracili zmysł wiary (aspekt  misyjny); (2) umacnianie w wierze katolików (aspekt nowej ewangelizacji). Prace stricte apostolskie to m.in.: odwiedzanie parafian „od drzwi do drzwi”, kontakt uliczny, systematyczne odwiedzanie konkretnych rodzin celem zachęcenia i przygotowania ich do przyjęcia sakramentów św., odwiedziny więźniów, alkoholików, narkomanów, Peregrinatio pro Christo, Exploratio Dominicalis .

PRACA LEGIONOWA – dwugodzinna praca apostolska, przydzielona przez prezydenta członkom aktywnym LM na cotygodniowym zebraniu prezydium, w uzgodnieniu z kierownikiem duchowym. Praca ta wykonywana jest parami, zazwyczaj na rzecz parafii, w której istnieje Legion. Grupy młodzieżowe obowiązuje jedna godzina pracy w tygodniu. Wyklucza się pomoc materialną; istnieje zatem konieczność współpracy z innymi grupami w parafii, np. z Caritasem.

PRETORIANIN (łac. praetorianus = w armii rzymskiej należący do przybocznej straży cesarskiej) – legionista, który oprócz obowiązków zwykłego członka aktywnego codziennie odmawia wszystkie modlitwy legionowe z Różańcem i oficjum oraz uczestniczy w codziennej Eucharystii podczas której przyjmuje Komunię świętą. Przyjęcie stopnia pretorianina jest dobrowolnym zobowiązaniem legionisty i może pozostać jego osobistą tajemnicą. Ranga pretorianina to wyższy stopień członkostwa legionowego. Odpowiednikiem pretorianina wśród członków pomocniczych jest adiutor.

PREZYDENT (łac. praesidens = tytuł przewodniczącego niektórych instancji) – legionista, który przewodniczy zebraniom i kieruje sprawami poszczególnych grup i rad LM, począwszy od prezydium, a skończywszy na Concilium. Jest jednym z czterech oficerów odpowiedzialnych za istnienie i działalność grupy, zgodnie z wytycznymi Podręcznika. Obowiązkiem prezydenta jest ścisła współpraca z kierownikiem duchowym. Oficer LM

PREZYDIUM (łac. praesidium = w legionie rzymskim oddział do specjalnego zadania) – podstawowa i najmniejsza grupa LM; składa się z 5-15 członków aktywnych i licznej rzeszy członków pomocniczych. Na terenie parafii może zaistnieć tylko za zgodą proboszcza i biskupa ordynariusza. Żadne prezydium nie może być założone bez pozwolenia odpowiedniej kurii lub innej najbliższej wyższej rady LM. Prezydium powinno mieć swoją nazwę według tytułów Najświętszej Maryi Panny, Jej przywilejów lub wydarzeń z Jej życia, np. prezydium Matki Miłosierdzia, Narodzenia NMP itp. Każde prezydium ma swego kierownika duchowego mianowanego przez proboszcza oraz czterech oficerów LM mianowanych przez kurię LM. Prezydium musi odbywać regularne cotygodniowe zebrania według reguł opisanych w podręczniku LM.

PRZYRZECZENIE LEGIONOWE – skierowane do Ducha Świętego, składa kandydat do LM po trzymiesięcznym okresie próby. Istotne jest przy tym świadome posłuszeństwo Duchowi Świętemu i nabożeństwo do Maryi, z którą On działa w nierozerwalnej jedności. Po przyrzeczeniu kandydat jest formalnie przyjęty na członka aktywnego Legionu. Przyrzeczenia nie składają członkowie prezydium młodzieżowego. Wspaniałym komentarzem do legionowego przyrzeczenia jest książka kard. Leona Suenensa pt. „Odnowić świat w Chrystusie” (Wyd. Księży Marianów, Warszawa 1992).

RADA LEGIONU – zespół ludzi, którzy mają nadzór nad działalnością Legionu; podejmują obowiązujące decyzje i kontrolują pracę zarządu. Radami LM są: kuria, komicjum, regia, senat oraz Concilium. Rada obejmuje swym działaniem określony obszar. Członkami rady są legioniści pełniący funkcje w podległych prezydiach i niższych radach. Kilka kurii i prezydiów tworzy Komicjum; regia lub senat obejmują kilka komicjów, kurii i prezydiów. Wszystkie filie Legionu na świecie podporządkowane są Concilium. Każda grupa Legionu jest zobowiązana do finansowego wspierania najbliższej rady wyższej. Każdy legionista ma prawo do osobistego kontaktowania się z każdą wyższą radą Legionu.

REGIA (łac. rezydencja, pałac królewski, dwór) – rada LM powołana do kierowania i rozszerzania Legionu Maryi na obszarze większym od komicjum, a mniejszym od senatu. Do regii odnoszą się te same przepisy co do senatu.

REGULARNE POUCZENIE – określa podstawowe obowiązki członka aktywnego: (1) udział w cotygodniowych spotkaniach prezydium (2) codzienne odmawianie kateny (3) wykonywanie w duchu wiary i w jedności z Maryją przydzielanych co tydzień zadań legionowych, (4) obowiązek dochowania, poza spotkaniami prezydium, tajemnicy dotyczącej szczegółów wykonywanych prac.

REKOLEKCJE (łac. recollectio = wewnętrzne skupienie) – ćwiczenie duchowe, często połączone z przystąpieniem do spowiedzi, medytacje. Według podręcznika LM: „Każdy legionista powinien o ile to możliwe, raz w roku odprawić rekolekcje”. Rekolekcje powinny być organizowane przez wyższą radę Legionu dla wszystkich członków aktywnych, ew. dodatkowo dla samych oficerów oraz dla kierowników duchowych.

REKRUTACJA – pozyskiwanie nowych kandydatów na członków aktywnych i członków pomocniczych Legionu Maryi. Rekrutacji dokonuje się poprzez organizowanie akcji informacyjnych w parafiach, kontakty osobiste legionistów podczas odwiedzania mieszkań lub Peregrinatio pro Christo, korespondencyjnie, za pośrednictwem mediów, np. prasy, radia, plakatu ulicznego. W podręczniku LM czytamy: „obowiązkiem każdego legionisty jest rozkrzewienie swej organizacji”. Doświadczenie wskazuje, że najlepsze rezultaty uzyskuje się poprzez kontakty osobiste.

SEKRETARZ – oficer w prezydium lub radzie Legionu , którego obowiązkiem jest sporządzanie protokołów z zebrań prezydium/rady przygotowuje również sprawozdania i potrzebne informacje dla rady wyższej i prowadzi korespondencję. Sekretarz prezydium mianowany jest na okres trzech lat przez radę wyższą, po uzgodnieniu kandydatury z kierownikiem duchowym. W wyższych radach LM sekretarz również jest wybierany na 3-letnią kadencję.

SENAT (łac. senatus, od łac. senex = stary) – rada wyższa LM sprawująca władzę na dużym terytorium (często w całym kraju) nad radami niższymi i bezpośrednio podległymi prezydiami. W jednym kraju może być więcej niż jeden senat. Każdy senat podlega bezpośrednio Konsylium. Kierownik duchowy senatu jest mianowany przez biskupa diecezji, na terenie której senat się zbiera.

SKARBNIK – oficer w prezydium lub radzie Legionu, którego obowiązkiem jest prowadzenie pełnej i dokładnej księgi kasowej oraz dbanie o przeprowadzanie anonimowej zbiórki ofiar podczas zebrań, regulowanie wszystkich należności LM oraz udział w zebraniach wyższej rady. Skarbnik składa cotygodniowe sprawozdanie kasowe o przychodach i wydatkach prezydium.

TAJEMNICA LEGIONOWA dotyczy spraw osobistych osób odwiedzanych podczas pracy legionowej. Ludzie powierzają legionistom swoje sprawy i problemy w zaufaniu, dlatego powinni zapewnić o swej dyskrecji i w żadnym wypadku ich nie zawieść.

TESSERA = znak rozpoznawczy – broszurka z ikoną Legionu na okładce, zawierająca modlitwy Legionu Maryi: Tesserę musi posiadać każdy legionista, zarówno członek aktywny jak i pomocniczy.

VEXILLUM LEGIONU = proporzec Legionu – symbol LM wzorowany na proporcu legionu rzymskiego. U góry Vexillum umieszczona jest gołębica – symbol Ducha Świętego, poniżej znajduje się tabliczka z napisem „Legio Mariae” i owal z wizerunkiem Maryi Niepokalanie Poczętej (Cudowny Medalik). Drzewce Vexillum osadzone jest na globie ziemskim. Całość wyraża myśl, że Duch Święty ma zdobyć świat przez Maryję i Jej dzieci. Są dwa rodzaje Vexillum: (1) model stołowy, gdzie glob ziemski spoczywa bezpośrednio na czworokątnej podstawie. To Vexillum jest stałym i obowiązkowym elementem ołtarzyka legionowego; (2) model procesjonalny, używany podczas większych uroczystości legionowych i kościelnych. Vexillum jest też znakiem rozpoznawczym Legionu Maryi, dlatego jako jego logo powinno być umieszczone na oficjalnym papierze listowym Legionu. Model stołowy Vexillum jest prawnie chroniony i może być wykonywany jedynie za pozwoleniem Concilium.

*) Napis na obramowaniu ikony LM
Inimicitias ponam inter te et mulierem et semen tuum et semen illius Ipsum conteret caput tuum – Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, (Rdz 3,14). – Bóg zapowiada przyjście Zbawiciela (protoewangelia)
Beata quae credidit – Błogosławiona (ta), która uwierzyła – słowa Elżbiety wypowiedziane do Maryi podczas Nawiedzenia
Magnificat anima mea Dominum – Uwielbia dusza moja Pana – odpowiedź Maryi na powitanie Elżbiety
Mulier ecce filius tuus ecce mater tua – Niewiasto oto syn twój, oto matka twoja – słowa Chrystusa z krzyża do Maryi i Jana